| Pagina 04a | Terug naar beginpagina |
| Eerst
even
lezen voor ouders en docenten: "Microsoft zoekt
mensen met autisme" Voordat we aan de voor Docentenplein geschreven zaken gaan beginnen nog even deze, in mijn ogen, zeer belangrijke verzuchting: _________________________________________________________________________________________ Microsoft start een programma om meer autisten aan te nemen, te beginnen met 10 vacatures in het hoofdkantoor in Redmond. Microsoft maakt er meer werk van om autisten aan te nemen omdat het een "gediversifieerd medewerkersbestand" wil dat "een representatie biedt van ons klantenbestand", laat vice president worldwide operations Mary Ellen Smith weten. Zij heeft zelf een zoon van 19 met autisme. Zij wijst er op dat sommige autisten erg goed zijn in het onthouden van zeer gedetailleerde informatie of uitblinken in programmeren of wiskunde. Microsoft werkt voor het wervingsprogramma samen met een hierin gespecialiseerd wervingsbureau.
Dit is een citaat van een artikel in de Automatiseringsgids ________________________________________________________________________________ Een wat uitgebreider artikel staat in de rubriek ADHD in het Nieuws op het forum van ADHDPlus en.... waarom verbaast dit mij in het geheel niet! Integendeel, mijn verzuchting is: "Waarom dachten ze daar niet al jààààren geleden aan"? Het is toch al best lang algemeen bekend dat autisten - en ik denk meer groepen uit het DSM IV spectrum - kunnen uitblinken op onverwachte terreinen. Zouden ze nu pas beseffen wat de film "Rainman" (1988, met glansrollen van Dustin Hofman en Tom Cruise) inhoudt? AD(H)D, een aandoening in het aiutistische spectrum, wordt helaas (nog) te vaak alleen als een handicap gezien en de kansen die deze aandoening biedt worden voor het gemak onder tafel geschoven. Juist bij, op AD(H)D en/of andere DSM IV aandoeningen, gediagnosticeerde kinderen is van evident belang dat zorgvuldig wordt gekeken wat zo'n kind vooral wel kan en niet alleen maar wat het niet kan (de meest gebruikelijke en makkelijkste weg). Ouders en onderwijzenden die dit lezen: knoop het in je oren. Een kind met AD(H)D en/of andere DSM IV aandoeningen kan veel, heel veel, alleen is de speurtocht om te ontdekken wat ze kunnen vaak moeilijk en arbeidsintensief. Maar... de beloning kan zijn dat deze inspanning in een mens resulteert, die gelukkig wordt en ook nog eens een glanzende carrière opbouwt op een gebied waar dat men wat mee kan. En dat gebeurt veel te weinig. Veel volwassenen met AD(H)D en/of andere DSM IV aandoeningen mislukken jammerlijk in maatschappij; in bepaalde opzichten heb ik daarvan mijn "revenuen" ook meer genoten dan mij lief is. Naar ik ooit van de gemeente)* hoorde is het aantal AD(H)D-gediagnosticeerden in de bijstand bovenproportioneel. En ook zitten er velen, die wat ouder worden zo vanaf ca. 45 jaar, in de ziektewet/WAO. Dat is voor die mensen èn voor de maatschappij onwenselijk, nee onaanvaardbaar. En nog veel erger: het is niet nodig!! )* een verzoek om eens een toelichtende inleiding voor de Sociale Dienst te geven over AD(H)D is wel gedaan maar ze zijn er nooit op teruggekomen en ik voel mij niet geroepen een stel .... (vul zelf maar iets moois in) mijn kennis en ervaring op te dringen; ze weten het kennelijk toch wel. Nou ja, waarom zou je je inspannen, aan het einde van de maand wordt je ambtenarensalaris toch wel betaald. Let wel: ik speek hier de ouders als eersten aan maar oh, wat kunnen onderwijzenden veel doen om behulpzaam te zijn bij deze speurtocht. En het vergt echt niet veel extra inspanning, alleen wat oplettendheid van de "meester" of de "juf" in combinatie met goede communicatie naar de ouders. Om die rare reclame kreet maar eens te slaken, ouders: DOEN!!!, het is in het belang voor een mogelijk gelukkig leven van uw kind. Reacties op dit artikel zijn hier op het ADHDPlus-forum te zien (om die te kunnen zien moet u zich wel op dit besloten forum aanmelden, maar dat is voor geïnteresseerden zeker de moeite waard). Zeer bewust heb ik een, van opmaak afwijkende, pagina gemaakt; zo'n "schreeuwreclame" geval (wat ik eigenlijk verafschuw) maar in dit geval vond ik het nodig. Een kind moet in principe een lang leven meegaan. Zorg dan als opvoeders dat het de kansen krijgt op een gelukkig leven die er zijn!! |