E-mailtje van Jan Heijnsdijk:  "Hé joh, waar blijft je column voor de Nieuwsbrief?"
Ik: "?¿?¿ Column voor de Nieuwsbrief¿?"
Maar eens even bellen. Goed, de eerste bijdrage voor de maandelijkse Nieuwsbrief dus maar meteen over die vermaledijde vergeetachtigheid.

Wie geen lotgenoot is, kan het zich nauwelijks voorstellen. Je zegt iets te zullen doen. Je draait je om met het doel er aan te gaan beginnen...... en je begint aan iets totaal anders, of je begint wel aan de opdracht maar voert die precies tegengesteld uit. Onbegrijpelijk voor normale mensen en ook o, zo herkenbaar voor ons lotgenoten.

Helaas is hier geen verklaring voor te geven. Althans ik zou het niet kunnen

Je zou kunnen zeggen dat het gewoon bij AD(H)D hoort. En, uit lange ervaring, weet ik dat het niet over gaat als je ouder wordt, maar dat het ook niet echt toe neemt, behalve als Alzheimer of dementie om de hoek komen kijken, maar dat is een ander verhaal (waar ik gelukkig – nog – geen ervaring mee heb en dat zo hoop te houden). Misschien dat coaching en/of medicatie enige invloed heeft. Alleen betwijfel ik of het op de lange duur iets uithaalt.

Graag zou ik aanwijzingen geven tot verbetering. Alleen ik kan dat niet. Wel ervaar ik dat er beïnvloedende factoren zijn. Stress: je vergeet zo ongeveer alles. Rust: het gaat beter, maar vergeten blijft veelal een probleem.  Wat ook vreemd is, is dat ik soms dingen totaal vergeet en dan, op een zeer ongelegen moment, knalt mijn geheugen er in: JE MOET DAT NOG DOEN!!!  Ik zou bijvoorbeeld iets voor mijn zus in Amstelveen meenemen. Op een kilometer of vijf bij haar vandaan realiseer ik mij dat het nog thuis ligt, dus een dikke 130 km ver weg. Toch had zij mij de avond tevoren nog helpen herinneren (zij kent haar broer).

Kort gezegd: Vaak herinner je je wel dat "iets" de bedoeling is, maar niet op het juiste tijdstip en vaak ook niet precies wat je moest doen.

Agenda's (al dan niet elektronisch), briefjes etc. Prachtig, maar je hebt er zo weinig aan. Je moet er namelijk aan denken er in/er naar te kijken en dan ook meteen doen wat er staat.  En dan ben je terug bij af: Je draait je om met het doel er aan te gaan beginnen en je begint met iets totaal anders...

Via deze website werd ik per e-mail benaderd door de vader van een 25-jarige AD(H)D-er. Omdat hij mij ook een telefoonnummer gaf, heb ik hem gebeld.  Ook deze man gaf aan dat zijn AD(H)D-zoon zo’n moeite had met het onthouden van dingen die hij moet onthouden, maar tegelijkertijd ook verschrikkelijk veel weet en onthoudt van zaken die hem wel interesseren. Hij dacht dat die vergeetachtigheid aanstellerij was.  Ik heb het hem duidelijk kunnen maken:  als iets je interesseert, onthoud je letterlijk alles. In dit geval was de betrokken AD(H)D-er uit een vrijwillig aangegane behandeling verwijderd omdat hij zich niet aan het contract hield.  Schandalig, hij was gaan koffiedrinken toen het niet mocht volgens het contract.  Als het je niet of minder interesseert, vergeet je het ogenblikkelijk, ook zo’n afspraak in een contract. Dat doe je niet met opzet. Je geheugen werkt nu eenmaal op die manier.  Als je denkt dat het koffietijd is en de klok geeft dat ook nog aan, dan ga je toch gewoon koffiedrinken?  Zou ik ook doen.  Alleen was de behandelende psychiater het er niet mee eens en schopte hem er uit wegens contractbreuk. Kennelijk van deze "professional" niet op de hoogte van de symptomen bij AD(H)D

Vergeetachtigheid, herkenbaar voor lotgenoten, lastig en frustrerend voor de AD(H)D-er en diens/dier omgeving. Dus, beste omgeving, val ons er niet al te hard op aan. Wij kunnen het echt niet helpen.