2:  Problemen met het organiseren van je leven.

Een belangrijk probleem voor de meeste ADHD-volwassenen. Zonder de structuur die school biedt, zonder ouders die dingen organiseren, wankelt hij/zij door de organisatie-eisen die het dagelijks leven stelt. De zogenaamde 'kleine dingen' stapelen zich op en worden hoge obstakels. Een gemiste afspraak, een verloren cheque en een vergeten deadline, en hun wereld stort in.

Mijn antwoord voor de diagnose:

 Ja, gestructureerd werken en (eigen) werk organiseren zijn zaken die ik soms enkele dagen weet vol te houden, maar dan is het weer helemaal over.  Verliezen van dingen heb ik iets minder dan vergeten van afspraken e.d., hoewel ik vaak dingen kwijt ben.  Vooral als ik ze "goed" opberg….  De veel geadviseerde oplossing van het in een agenda schrijven o.i.d. is wel gemeend, maar ik vergeet ALTIJD om daar in te kijken.  Soms is het feit, dat ik het eens heb opgeschreven wel een hulpje.  Voor (echt) belangrijke dingen leg ik papiertjes op de grond.  Dat is zo ongewoon, dat ik ze wel zie.

Toelichting voor jou Lezer:

Structuur bieden, structuur en nog eens structuur.  Ik kan het je niet genoeg op het hart drukken beste Lezer.  Daar ligt een erg belangrijk item om de AD(H)D-verschijnselen sterk te onderdrukken.  Nu zul je zeggen dat de school dat in hoge mate doet.  Daar ben ik het in hoofdlijnen mee eens.  Maar ook thuis moet structuur worden geboden.  En niet te vergeten: discipline.  Niet voor niets bloeien veel AD(H)D-ers/sters op als zij een loopbaan in het leger kiezen.  Daar wordt bijna 7 dagen in de week gedurende 24 uur per dag structuur aangeboden.  Dat het na verloop van tijd vaak anders uitpakt heeft ook zijn verklaarbare oorzaak.  Verklaar baar beste Lezer vanuit mijn ervaring.  Ik was nog dienstplichtig en moest eind 1962 onder de wapenen zoals het zo mooi heet.  Ik heb een perfecte 22 maanden het land gediend.  In een functie welke mij op het lijf was geschreven:  Radiomonteur. Dat hield in dat ik niet in teamverband hoefde te werken maar wel in de structuur van het leger verbleef.  Gebonden vrijheid zou ik het willen noemen.

Nu zullen veel AD(H)D-ers/sters op school het in het begin van het jaar best aardig kunnen doen.  Zij voegen zich in de structuur omdat die een nieuwe uitdaging vormt.  Nieuwe klas, nieuw onderwijzer/onderwijzeres, wellicht nieuwe medeleerlingen.  Spannend!  Maar dan komt de eerste onderbreking van de routine:  De herfstvakantie.  Een onderbreking van de structuur.  Omdat de herfstvakantie niet lang duurt zullen de meeste kinderen er wel overheen komen.  Na de kerstvakantie ligt dat een stuk moeilijker.  Thuis de opwindende tijd van Kerst en Nieuwjaar.  De structuur vrij lang onderbroken.  Eigenlijk een regelrechte ramp voor het AD(H)D-kind dat een constante routine/structuur nodig heeft.

AD(H)D-ers/sters vergeten ook erg veel.  Bijvoorbeeld in de agenda te kijken of er iets correct in op te schrijven op de juiste dag en tijd.  Ik schreef altijd van alles in mijn agenda maar vergat er in te kijken.  Meestal onthield ik het wel omdat als ik iets had opgeschreven het stevig in mijn bijzonder werkende brein was opgeslagen.  Helaas klopten datum en tijd niet altijd met wat ik had opgeschreven of omgekeerd wist ik niet precies wat ik had opgeschreven.  Echter in die agenda kijken vergat ik.  Niemand heeft mij ooit bijgebracht/getraind dat ik b.v. ’s avonds in mijn agenda moest kijken wat mij de volgende dag te doen stond.  Zo flodderde ik maar wat aan.

Einde 2, door naar 3

Naar inleiding of  naar onderwerp   1  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  19  20  21

Naar mijn algemene AD(H)D-website:  AD(H)D blijft het hele leven

Laatste aanpassing 30-03-2015